Na een zomervakantie van 3 maanden zijn half september de scholen in Roemenië weer van start gegaan. Dat betekent dat bij ons ook de (huiswerk)programma’s weer zijn begonnen. Op maandag en dinsdag help ik ’s ochtends bij de kinderen die niet naar school gaan in Medgidia en ’s middags in de huiswerkgroep. Op woensdag, donderdag en vrijdag gaan we naar Valeni. De eerste twee dagen helpen we de kinderen bij het leren van de Roemeense taal en op vrijdag hebben we zondagsschool.
Als het programma op woensdag en donderdag alleen maar uit schoolse activiteiten zou bestaan, zouden veel kinderen niet meer komen. Daarom dat we ook altijd kleuren of knutselen en een spel doen. Eén van de jongens in de ochtendgroep mag graag iets doen, water halen bij de fontein, spullen uit de auto naar ons huisje brengen (Het is ongeveer 50 meter lopen naar de auto), de bloemen water geven enz. Ook houdt hij van organiseren. Vandaag was het mooi weer buiten, niet te warm en niet te koud, dus een prima gelegenheid om buiten te spelen. ‘Mevrouw gaan we weer dat spel doen met de blokjes?’ Als je je sommen hebt gemaakt, gelezen en geschreven hebt, mag jij het spel voorbereiden. Aan motivatie dus geen gebrek vandaag.
Toen hij zijn taken af had, ging hij snel naar buiten, de doos met duplo blokken mee, 4 hoepels en even daarna kwam hij ook vragen om 4 stoelen. Op elke stoel een blokje met een andere kleur en daar dirigeerde hij andere kinderen om alle blokjes te sorteren op kleur. Alle blauwe blokjes in hoepel, alle groene blokjes in een hoepel, alle gele blokjes in een hoepel en alle rode blokjes in een hoepel. De andere kleuren mochten in de bak blijven. ‘Mevrouw ik ben nog een stoel nodig’ en dus werd er een vijfde stoel opgehaald. Eerst begreep ik het niet zo goed, maar al snel werd het me duidelijk. Die 5e stoel was voor hemzelf. Als scheidsrechter had hij natuurlijk een stoel nodig om op te zitten 😊
In tussen had iedereen gelezen, geschreven en gerekend en waren we allemaal buiten. Ook al kenden de meeste kinderen het spel wel, in het Turks legde hij het nog een keer uit en plaatste bij elke hoepel een kind. Daarna blies hij op het fluitje en daar renden de kinderen van de hoepel naar de stoel om de blokjes op de stoel te leggen en weer terug. Wie het eerst alle blokjes op de stoel had gelegd, had gewonnen. Gelukkig voor de kinderen mochten ze 3 blokjes per keer mee nemen. Af en toe werden er wel meer dan 3 blokjes meegenomen, maar zolang de scheidsrechter niet fluit 😊. Na veel geren en gehijg was er een winnaar. Nu wil dat niet zeggen dat de winnaar de meeste blokjes op de stoel had, maar hij had wel als eerste zijn hoepel leeg. Zoals ik al vertelde ALLE blokjes van een bepaalde kleur werden in een hoepel gelegd, zonder te tellen hoeveel dat er waren. Ik denk dat in sommige hoepels wel 60 blokjes lagen. Na een korte waterpauze hebben we de spelregels iets aangepast. In elke hoepel kwamen 18 blokjes te liggen, 2 kinderen per hoepel en 1 blokje per keer. De scheidsrechter ging weer op zijn stoel zitten, blies op het fluitje en daar gingen ze weer.
Nadat we nog een variant hadden gespeeld in twee teams waarbij je de blokjes moest doorgeven was het helaas alweer tijd om naar huis te gaan. Hopelijk volgen er nog meer dagen met mooi weer om buiten te spelen.
Recent Comments