21 december kwam ik voor verlof terug naar Nederland en een week later stond er een Meet & Greet op het programma. Wel een beetje spannend, want wat kun je verwachten, zullen er mensen komen, hoeveel en presenteren is ook niet echt mijn hobby.
De week voorafgaand hadden we deze avond met het ThuisFrontTeam voorbereid. Wiebe had een prachtige film gemaakt van de videobeelden die Gerrit, Aafke, Dick en Gerrie tijdens hun bezoek aan Roemenië hadden gemaakt. Anderen hadden cake gebakken, voor de PR gezorgd, een presentatie gemaakt enz. en zo had ieder zijn taak.
De koster had de tafels, stoelen en koffie klaar gezet en toen wij zeven uur ’s avonds aankwamen hoefden we alleen nog maar de laatste dingetjes voor te bereiden.
Om kwart voor 8 kwamen de eerste mensen binnen en om 8 uur waren bijna alle stoelen bezet. Wat een mooie opkomst en wat was het fijn om zoveel mensen weer even te kunnen spreken. Echt een bemoediging!
We begonnen de avond met een korte overdenking en gebed door Gerrit Glas. Daarna vertelde Dick van Lenthe over hoe hij en Gerrie het project ‘Medgidia’ in 2010 begonnen. Gevolgd door een film over het werk wat wij op dit moment in Medgidia, Valeni en Mircea Voda mogen doen. De film gaf een mooie inkijk over het project, het straatbeeld en ook de families die aan ons zijn toevertrouwd.
Hierna was het tijd voor koffie, thee, koek en ontmoeting. Na deze korte pauze was het mijn beurt. Ik was best wel zenuwachtig, vooraf denk ik nog meer dan op het moment zelf. Eerst een paar dia’s als aanvulling op de film en daarna was het tijd voor een ‘Bijbelles’. Het welkom met gebed hadden we al gehad en na de opening volgt één of meerdere liederen en dus leerden we samen een Roemeens lied. ‘Isus iubeşte pe fiecare.’ ‘Jezus houdt van iedereen’. Uiteraard moesten hierbij ook de bewegingen worden aangeleerd en iedereen deed, net als de kinderen in Roemenië, fanatiek mee. Het Bijbelverhaal sloegen we over en daarna was het tijd voor het Bijbelvers. In Roemenië leren de kinderen elke keer een Bijbelvers, een opdracht die ons vanuit de Bijbel wordt meegegeven: ‘Uw belofte heb ik mijn hart geborgen, zo zal ik niet tegen U zondigen’. Psalm 119:11. Het leren van een Bijbelvers is één van de manieren om Gods belofte, Gods woord in ons hart te bergen. Met een kleine wedstrijd, de ene helft tegen de andere helft, en het weghalen van woorden aan de waslijn werd dit vers vlot aangeleerd. Helaas was er daarna maar één persoon die het aandurfde om het vers alleen op te zeggen. Zelfs toen ze nog wel een chocolaatje konden verdienen was er niemand anders die het aandurfde. Bij kinderen werkt dit meestal heel goed 😊. Na het vers sloten we de ‘les’ af met het favoriete spel van de kinderen in Valeni, wie heeft na 10 seconden blazen de grootste ballon. Normaal gesproken danken we de Heer na het spel of het knutselwerkje voor de goede tijd die we samen mochten hebben, maar wij hadden deze avond nog meer op het programma staan.
Wiebe Nijdam vertelde kort iets over de financiële situatie. Op dit moment is er een grote groep vaste gevers, daarvoor nogmaals heel hartelijk dank. Toch zijn hiermee nog niet alle kosten gedenkt. Gelukkig komen we elke maand, dankzij collectes en incidentele giften goed uit. Echter wat zou het mooi zijn als er meer mensen een maandelijkse bijdrage overmaken. Op deze manier kunnen we met het geld van de collectes iets extra’s doen voor de kinderen, bijvoorbeeld dagkamperen of andere activiteiten in de vakantie of een uitgebreid ontbijt of lunch tijdens de Paasviering.
Tenslotte was het tijd voor een vraag & antwoord rondje en werd de avond afgesloten met gebed.
Heel hartelijk dank voor uw warme belangstelling, fijn om zoveel mensen te mogen ontmoeten. Helaas heb ik niet iedereen persoonlijk kunnen spreken, maar wie weet in de komende dagen.
Recent Comments